Treslo se sinoć u Narodnom pozorištu i u okolnim ulicama!
Dragana Radaković, sopran svetskog renomea, dirigent i vanredni profesor na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu, posle 8 godina se vratila u Narodno pozorište da u okviru 30. Belefa (Beogradski letnji festival) diriguje “Karminu buranu”, scensku kantatu Karla Orfa.
Uz ovaj sinoćnji nastup paralelno se odvijao još jedan spektakl, zakulisni, pun kontoverzi, podmetanja saplitanja, pa tako beše i sinoć.Nismo sigurni da li su za to “krivi” Novosađani, koji su igrom slučaja takođe za kraj sezone Srpskog narodnog pozorišta izabrali baš ovo delo i izveli ga uspešno.
Ali, ono što znamo je sledeće: Početak koncerta je kasnio, neočekivano, iz nepoznatih razloga, jer provereno znam da je Dragana Radaković svaku probu počinjala na vreme! Ko zakasni, hvata priključak…Ko je juče kasnio, nebitno je, prošao voz… Koncert-majstor Edit Makedonska je na scenu izašla u 21:12 č. vidno raspoložena i nasmejana, kao i uvek, te očas posla naštimala orkestar Opere narodnog pozorišta. Dva minuta kasnije, Dragana Radaković dolazi još vidnije raspoložena (raspoloženija) i nasmejana (nasmejanija). Aplauz je trajao 3-4 minuta, već na početku se čulo “bravo” (viknuo potpisnik ovih redova, ali ššššš, nemojte nikom kasti, to je tajna)! Uželela se beogradska publika Dragane posle osam godina, volimo i cenimo mi te svetske, a naše umetnike.Dirigentski štapić krete uvis, svi učesnici k’o jedan na gotovs i taman kad sam već zažmurio i očekivao da me u mali i veliki možak tresne bubanj, a oba hora zapevaju “O, srećo” (“O, fortuna”), odjednom NE BI NIŠTA!!!
A ja došao da kupim deliće velikog kristalnog lustera, jer, kako je javio TANJUG pre neki dan, Dragana Radaković obećala da će “pasti luster”
Šta bi? Ja u šoku! Otvaram oči, ništa se ne dešava… Ne čuje se bubanj, hor zanemeo. Vidim neki problem!!! To tako samo kod nas može :tužić:
Nešto se dešava. Dragana pita nešto kolege sa svoje desne strane, a Jasmina Mima Vrbanić, prvo violončelo, reče “nema svetla” i slegnu ramenima.
Dragana je opet pogledala u kolege sa svoje desne strane, ovaj put u ložu na prvoj galeriji u kojoj su sedeli novopostavljeni direktor Beogradske opere Nikola Mijailović i mladi režiser predstave Vladan Đurković. Đurković je ustao, žurno otišao negde i nije se više vraćao u ložu…
Čekali smo 2, 3, 6, 7 minuta… I dalje ništa… Onako, za sebe u zadnjem redu promrmljam, možda žele još jedan aplauz, a da nisu odsvirali ni jednu notu… Kao da mi je neko pročitao misli, poče stvarno još jedan aplauz, prvo sramežljivi, pa sve jače i jače… Dragana nas je iskulirala, nije se okrenula, verovatno misli, “ne zanima me niko i ništa dok ne završim svirku!). Još 2-3-4 minute beskrajne tišine, kad su momci stigli na svoje pozicije i uključili svetla… Bum, tras i krenulo je! Konačno, aferim mašala!
Scenska kantata Karla Orfa “Karmina burana” je nastala na prelazu iz XII u XIIi vek i sadrži preko 250 pesama napisanih na kombinaciji latinskog, nemačkog i francuskog jezika. Izuzetnog je umetničkog karaktera, a u smenjivanju brzog i sporog tempa leži lepota ovog remek-dela koje se gotovo uvek izvodi u posebnim svečanim prilikama.
Stihovi “O, srećo” (“O, Fortuna”) izvode se i na početku i na kraju, što daje poseban efekat uzvišenosti i sakralnosti koje Karmina burana u sebi nosi.
Dragana Radaković je maestralno vodila hor i orkestar, dajući im oduška tek koju sekundu da dođu k sebi i uhvate dah. Neponovljiva, diva apsoluta, tkalja magije, ali ipak – želimo da nam dođe uskoro u Narodno i da peva ulogu Pučinijeve ledene princeze “Turandot”.
Reč, dve o solistima.
Jedina dama među gospodom, sopran Snežana Savičić Sekulić je bila profesionalno ozbiljna i taktički bezgrešna, svaki ton prave visine na pravom mestu. Dan ranije je izjavila u intervjuu “Politici” da je ovo njena peta produkcija Burane, a posle 20 godina druga u Beogradu. Prva je bila na Kolarcu pod upravom profesora emeritusa divne i jedne jedine Darinke Matić Marović.
Takođe magičan Snežanin nastup, za koju se šuška da će uskoro pevali ulogu sluškinje Liu u već pomenutoj Pučinijevoj operi “Turandot”.
Tenor Stevan Karanac, takođe veoma ozbiljan i maksimalno posvećen, vratio se na daske Narodnog pozorišta posle (kraćeg) izgnanstva, a tokom tog vremena je izbrusio svoj vokal do savršenstva i nametnuo se kao neprikosnoveni mladi lav, koji jednim otvaranjem čeljusti i samo rikom baca konkurente na kolena, te dominira u glavnim ulogama tenorskog faha, te peva Fausta, Radamesa, Alfreda Žermona, a uskoro, kako se šuška, i Kalafa (opet, nova produkcija Beogradske opere “Turandot”)!!!
Na kraju, bajni i šarmantni bariton Dragutin Matić zbog koga umalo da se obistini Draganino obećanje da će pasti luster. Čovek podesio sebe na najviše tonove i – udri, bato! Nije padao ni za milipromil oktave, ako se oktave daju meriti (mili) promilima!
NJega Dragana Radaković nije mogla da utiša, na momente beše čupavo!!! Takav smešak na njegovom licu, takvo samozadovoljstvo, takvo uživanje u pevanju!!! Plesao je koreografiju sa mališanima iz hora Dečjeg kulturnog centra Beograda, njihao se levo-desno, ali je bio previše lenj da nauči pokrete rukama! Tako ushićenje sijalo iz njega, pa mu dajem ocenu 5-. Očigledno je bilo da nije postojalo mesto na svetu celom na kome bi Matić radije bio, do na Velikoj sceni Narodnog pozorišta!
Na kraju, pomenimo pomenimo haljine koje su nosile dame, budući da nije bilo kostimografa.
Dragana je imala tamno-plavu haljinu otvorenih leđa, koja je pokazala kao odličan ozbor, jer sam se pitao hoće li na pola kantate ići da se presvuče, budući da joj je na generalnoj probi majica bila mokra!
Snežana je svoj deo plesa i koreografije izvela u tamno-zelenoj haljini sa jednim rukavom i šljokicama iz svoje privatne kolekcije.
Zanimljivo je da su plavo-zelene bile haljinice i majice devojčica i dečaka iz hora Dečjeg kulturnog centra. Slučajnost ili ne, tek veoma efektivan sklop boja i sklad koji je još više doprineo celokupnom koncertu i doneo dodatnu notu u Orfovoj kompoziciji.
Bravo tutti, bravissimo*
Kakav spektakt, kakav šou, kako veličanstven kraj sezone Narodnog pozorišta!
I ko šiša majstora svetla Srđana Mičevića što ke zaboravio da pošalje momke na 3-u galeriju da uključe reflektore!
Viva opera, viva cantata, viva Carmina burana!
Viva arte!V
Viva vita!!! **
________
* Bravo svim učesnicima, bravo bravo! (Ital. original)
** Nek živi opera, kantata, Karmina burana! Nek živi umetnost! Nek živi život!!! (Ital. original)